Onwerkelijk

Column door Eefke Peeters
donderdag 19 maart 2020

Ik vind het zo onwerkelijk. Ik word al een paar dagen wakker van de mooiste geluiden van vogeltjes die ik nooit eerder hoorde. Van de geur van seringen die speels door ons open raam heen danst. Daardoor word ik steeds blij wakker tegelijk met de zon die steeds eerder opkomt. Heerlijk de lente die zich in al haar enthousiasme aankondigt. Maar dan besef ik het weer. De bizarre realiteit waarin we nu leven. De wereldwijde pandemie die ons in haar greep heeft.
Ik werk momenteel vanuit huis, zo dankbaar dat ik deze mogelijkheid heb. Maar wat heb ik veel lieve mensen om me heen die echt in onzekerheid leven. De mensen van wie ik het meest hou zijn trainingsactrice, DJ, hebben een evenementenbureau, een salon of een eigen horecazaak.
Tuurlijk kwam Nederland met een prachtig steunpakket aan maatregelen. Maar is dat genoeg om het als zelfstandige te redden? Om alles wat je hebt opgebouwd niet in te zien storten? 
Het is heftig, onwerkelijk, bizar en niet te bevatten. Het voelt een beetje vergelijkbaar met een overlijden of een heftige scheiding. Dat je ’s morgens wakker wordt en even de tijd nodig hebt om te beseffen in welke situatie je jezelf ook alweer bevindt. Zitten er ook mooie kanten aan dit virus?
Tuurlijk, elk nadeel heeft zijn voordeel en alle andere clichés. De natuur is letterlijk en figuurlijk aan het opbloeien. De lucht wordt schoner. Er zwemmen zelfs weer vissen in de grachten van Venetië. Overal ter wereld laten mensen zich van hun beste kant zien, (en van hun slechtste kant, maar ik had het nu over de voordelen ;) ) door massaal hulp aan te bieden aan mensen die nu niet de deur uit kunnen voor bijvoorbeeld boodschappen. Er worden mini concerten gegeven vanaf balkons of voor de ruit van een verzorgingstehuis.
Kijk ik puur naar mijn eigen situatie dan zie ik hele blije honden, die het fantastisch vinden dat we allemaal thuis zijn. Heb ik mijn vriend deze week, meer gezien dan in de eerste twee maanden van 2020 en dat is in ons geval echt niet overdreven. Ook weet ik momenteel precies wat mijn dochter op school leert en hoe ze leert. Al dansend en zingend achter haar IPad. Doet me denken aan mezelf vroeger, ik kon echt niet leren zonder begeleidende muziek. En ik? Ik ben niet met één, maar zelfs met twee boeken bezig momenteel. En vanavond gaan we samen verder aan de cursus Spaans.

Laat me duidelijk zijn, dit Corona virus is absoluut niet positief. Maar als de ellende groot is, maak je wereld dan kleiner. Want de situatie kunnen we niet veranderen, maar wel hoe we er mee omgaan…
Muziekje erbij, het positieve nieuws volgen en lief zijn voor elkaar. Heel lief.

Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie