Mug

Column door Antoinette Verstegen
woensdag 15 september 2021

Het waren maar 5 woordjes: 'Gulali heeft haar profiel vergrendeld'. Het kwam bizar genoeg nog harder binnen dan de berichten over zich aan een vliegtuig vastklampende mensen, waarvan alleen enkele ledematen uit Afghanistan ontsnapten.

Gulali Mohammadi volgde ik al een tijdje op Facebook. Ik hoorde over haar omdat ze voordat ze de politiek inging, voor vroedvrouw had gestudeerd en Nederland daar een bijdrage aan leverde. Ik vond haar als jongste parlementslid stoer en was zelfs trots, hoe ze het als vrouw allemaal flikte in die naar mijn maatstaven regelrechte hel. Dit bleek nog maar een voorportaal van de vrouwenhel die de Taliban aan het vervolmaken is.

Intussen is haar 21-jarige broer die als haar secretaris werkte, vermoord en is ze achter de schermen nog steeds druk bezig om mensen die alles kwijt zijn, te helpen. Ik stuurde haar via messenger: how can I help? En voel me net als de mug die in de oceaan piest en zegt: alle beetjes helpen.

Maar ja, altijd nog beter die lullige mug dan ongevaccineerden die slachtofferig doen omdat ze de keuze hebben zich niet te laten vaccineren, maar dan wel voor een uitje een test moeten doen. Die met hun ‘onwijs lastige keuzes’ de walgelijke vergelijkingen maken met Apartheid en de Holocaust, waarin, zover ik weet, verdomd weinig te kiezen viel.

Misschien een maandje of 2 in een boerka gratis op stage in Afghanistan voor iedereen die deze vergelijking durft te maken vanwege een wattenstaafje in de neus? Deze mug denkt dat alle beetjes helpen.