Oprotpremie en waardering

Column door Eefke Peeters
dinsdag 13 september 2016

Soms hoor je iets waarvan je denkt: had ik maar een recorder in mijn hoofd, dan kon ik het terugspelen. Ik hoorde namelijk op de radio iets van tegenvallende resultaten, ontslag, oprotpremie en tien miljoen. Maar in mijn hoofd kun je daar geen logische zin van maken.
Het gaat, bleek na even googelen, om van Gaal die zijn spelers bij Manchester niet wist te laten kwalificeren. Ik weet niet veel van voetbal, dus ik ga nu niet beweren dat het terecht was dat hij is ontslagen en ook niet het tegendeel proberen te bewijzen. Maar dat je tien miljoen meekrijgt vanwege een wanprestatie vind ik op zijn minst frappant te noemen.

Ik weet ook niet goed wat ik van Louis vind, kijk Cruijff vond ik fantastisch met zijn prachtige uitspraken. De ene uitspraak diepzinnig waar en de ander simpele logica.
Mijn top 3:
Elk nadeel heeft zijn voordeel.
Als ik zou willen dat je het begreep, had ik het wel beter uitgelegd.
Vaak moet er iets gebeuren voordat er iets gebeurt.

Deze fantastische, zeg maar gerust iconisch, briljante uitspraken heeft Louis niet.
Sowieso vind ik zijn interviews nooit leuk om naar te kijken. Alles is negatief en alles wordt vertelt vanuit de ik-vorm valt mij altijd op. Ik had veertien blessures, ik had geen verdedigers meer, ik heb toch mooi gewonnen. Zucht.
Maar nu kreeg hij dus tien miljoen mee, oké moet hij wel even verdelen met zijn staf, maar toch. Geinig bedragje.

Ik wil ook wel zo'n dikke oprotpremie. Maar ja, hoe werkd dat dan? Zou ik opbouwen zinnen moeten in volstrekte onlogica? Misschien rare schreiffouten maken?
Nee, ik heb een beter plan. Ik heb wel eens iemand geïnterviewd die vertelde dat hij het bedrijf niks aan vindt, maar dat hij het had overgenomen van zijn vader en hij niks anders kon. Toen vroeg ik zo lang door tot we op iets positiefs kwamen. Daar moet ik dan mee ophouden. Beginnen met alle zinnen waarvan men roept: 'Maar dat hoeft niet in de krant', of 'dat heb je niet van mij' juist dik opschrijven en de nadruk er op leggen. Misschien krijg ik dan ook wel geld om het niet te publiceren!

Terwijl ik daar over denk bedenk ik opeens dat ik ooit werd benaderd door een goed gelezen blad omdat ze mijn interview met foto's hadden gevonden van Emile Roemer. Of ze die foto's mochten gebruiken. Ik antwoordde vriendelijk dat ik dat even ging overleggen met Emile. Dat vonden ze raar, want het waren mijn foto's. Hij vond het goed en zo werden deze gepubliceerd. Later kreeg ik aardig betaald en een telefoontje of het geld binnen was. En of ik wellicht ook foto's had of zou kunnen maken van Emile op het voetbalveld of in de supermarkt met een volle kar. Zeg maar zonder goedkeuring als je begrijpt wat ik bedoel, zei de dame letterlijk. Of terwijl, tussen de regels door luisterend, zo gênant mogelijk.

Bah, nee. Bij nader inzien word ik toch liever minder betaalt met tevreden klanten dan een dikke oprotpremie krijgen omdat men je weg wil hebben. En wat ik zo mee gekregen heb vanuit de zogenaamde hogere journalistieke kringen, kan ik me heel goed voorstellen dat van Gaal een hekel aan 'ons' heeft. Want dat is toch helemaal geen fijne werkmentaliteit?
Ineens schiet me wel een briljante uitspraak binnen van Louis, oké het is geen Cruijffiaans, maar toch. Als die dame mij nog eens belt, zeg ik: Nee, dankjewel ik hou mijn klanten namelijk graag tevreden. Ben ik nou zo slim of ben jij nu zo dom?

Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie