65 is nu nog steeds jong

Column S.F.Nar
donderdag 11 oktober 2018

Voordat ik mijn columntitel ga waarmaken, begin ik met een vrij lange letterlijke aanhaling uit een van mijn twee dagbladen: De Gelderlander van dinsdag 9 oktober jl. Het artikel waaruit ik ga citeren heeft als kop: “Mensheid pokert met zichzelf. En verliest.“ In de bovenste kop lees ik: ‘Onderzoekers waarschuwen nogmaals: het gaat echt fout met het klimaat.‘ Vanwege een angstige rilling door mijn lijf kan en wil  ik niet anders dan hiermee beginnen.

Aan het woord komt Jan Rotmans, hoogleraar Duurzaamheid en Transitiekunde aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam: “Zoals we nu bezig zijn met de aarde, is het een formule om onszelf uit te roeien. Niet eens zo lang geleden zeiden we met z’n allen: de aarde is kwetsbaar. We pokeren met onszelf als inzet en we zijn aan de verliezende hand. Het gaat niet meer om de vraag: kunnen we de ijsbeer wel behouden? De vraag is: blijft de mensheid wel bestaan? Ik  doe hier al zo lang onderzoek naar, deze alarmerende scenario’s kennen we al zo lang.  En toch wordt de vervuiling alleen nog maar erger. Je vraagt je af: hoeveel signalen dat het mis gaat hebben we nodig? We zijn zo hardleers.“

Terug naar de titel van deze column. Van een vriendin van me ontving ik het artikel “65 Years is still young! “ Inderdaad: hoe oud is oud? De WHO (World Health Organization) heeft namelijk recentelijk verklaard dat 65 jaar oud  nu, beter beschouwd kan worden als relatief jong. In een oude wet, stammend uit 1875 en bedacht in Groot Brittannië, werd oud nog gedefinieerd als 50 jaar. The UN (United Nations) heeft weliswaar geen standaard maatstaf ingesteld, doch 60 jaar wordt beschouwd als de grensleeftijd in de wereld voor het begrip oud. Doch de WHO deed heel recent gloednieuw onderzoek naar de gemiddelde gezondheidskwaliteit  en levensverwachting en definieerde een nieuw maatstaf die de leeftijden van de mens als volgt verdeeld: 

0 tot 17 jaar: minderjarig
18 tot 65 jaar: jeugd of jonge mensen
66 tot 79 jaar: mensen van middelbare leeftijd
80 tot 99 jaar: de senioren of de oudere mensen
100 jaar en ouder: de lang levende ouderen

Hier in Nederland zijn we sinds de jaren vijftig van de vorige eeuw hevig geïndoctrineerd met invoering van de zogenaamd Dreesleeftijd, genoemd naar deze minister president  van sterk PvdA-huize: 65 jaar. De wet van Drees ofwel van Drees trekken. De leeftijd vijfenzestig werd als heilig verklaard, want dan was je echt oud, mocht je bijna niet meer werken  en moest je met pensioen en achter de bloemetjes, geraniums of roosjes, dat was niet zo belangrijk. Je werd als versleten en de dagen zat bestempeld. 

Hoogste tijd dus voor omdenken. Want  wat zien we heden ten dage? De 65  tot de 80 jarigen huppelen als jonge goden en godinnen rond, zijn gezond als een viske, hebben vaak geld als water en een levenslust waar zelfs Rico Verhoeven moeite mee heeft. Ze zorgen voor overbevolking  in treinen, theaters en musea. Lopen festivals af alsof het kledingwinkels zijn en het woord oud hebben ze bijna totaal verbannen naar de hel, waar de duivel er mee mag spelen. Lang leve de moderne mens, totdat ergens in dit millennium echt oud rond de 120 jaar zal blijken te zijn. Leef, zou ik willen zeggen, tegen alle 80 jarigen en jonger als God in Nederland.
 
S.F. Nar