Kinderkerfstokjes

Column door Eefke Peeters
dinsdag 29 maart 2016

Heb jij ook wel eens het gevoel dat vroeger alles beter was? Dat we nu leven in een tijd die steeds individueler, egoïstischer en materialistischer wordt? Zou jij willen ervaren hoe het zou zijn honderden jaren geleden? Nou, dan heb ik fantastisch nieuws!
Aankomend weekend kun je namelijk terug naar het jaar 1674 en je hoeft niets eens lichtjaren te reizen, enkel naar Grave.

Want dit weekend is Grave één groot Historisch Spektakel.
Ontmoet Baron Noelle Bouton de Chamilly en Luitenant-generaal Karel von Rabenhaupt die elkaar vaak in de binnenstad zullen treffen.
Op vele locaties in en rond de Hampoort, tuin van het arsenaal, markt, loswal en maasplein, kunt je ervaren hoe het moet zijn geweest om in die tijd te leven.

Het thema voor de jeugd is: wat heb jij op je kerfstok?
Iets op je kerfstok hebben is schuldig zijn aan iets. Oorspronkelijk was het een schuld hebben. Omdat men vroeger nog niet kon lezen was dit de manier om bij te houden hoeveel producten er nog afgerekend moesten worden.
Op de stok werd de waarde van de schuld uitgedrukt; dat konden grote en kleine kerven zijn, of hele en halve kerven, of andere tekens, zoals kruisjes en prikken. Vaak ging het om een stel van twee uit één stuk hout gespleten latjes. Het ene latje hield de winkelier of herbergier, en het andere de klant. Telkens wanneer er een schuld moest worden aangetekend, werden de latjes tegen elkaar gepast, en werd op beide tegelijk hetzelfde merk ingesneden. Dit werd ook wel ‘een dubbele kerfstok’ genoemd.

Het was dus in feite een schuld hebben. Maar de 'bad guys' maakte er hun eigen versie van. De kerfstok was voor hun dé manier om hun score bij te houden. Elk kerfje in hun geweer of jachtmes stond voor een slachtofffer die zij van het leven hadden beroofd.

Nu denk je wellicht wat gaan die kinderen dan in hemelsnaam doen daar in Grave? Nou het is een onschuldig kerfstokje dat zij mogen vullen met spelletjes. Bijvoorbeeld kinderkruisboog schieten, broodbakken, de schans verdedigen, diertjes knuffelen en kleding zoeken. Eens kijken wie er uit het juiste hout gesneden is. Want niet al het hout is timmerhout, nietwaar? Er zijn nu eenmaal ook kinderen die gewoon een houten Klaas zijn of er geen hout van snappen. Je hoeft in ieder geval niet op een houtje te bijten, want ook aan de inwendige mens is gedacht. Een festival voor jong en oud!
Nou wat hout je nog tegen?

Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie