Interview burgemeester Toon van Asseldonk van Grave.

Geplaatst op: vrijdag 12 november 2021

Dit is de leukste baan ooit

Is dat nou echt leuk Burgemeester zijn? Dat en meer vragen wij aan de vriendelijke burgervader die wandelend naar zijn favoriete plek; de Hampoort kwam. 

Wanneer je door de imposante deuren van de indrukwekkende Hampoort stapt voelt een vraag als; ‘waarom staan we uitgerekend hier’ nogal overbodig. Maar aangezien Grave ontzettend veel prachtige plekken kent, stel ik hem toch.

De Hampoort 

Waarom heeft u voor de Hampoort als favoriete plek van de Gemeente Grave gekozen?

‘Omdat dit toch echt de Grandeur van Grave is. Veel mensen weten dit niet, maar Grave is de meest belegerde stad van Nederland. Toen ik hier net kwam was ik zo onder de indruk van de geschiedenis. Ongelooflijk wat deze stad en haar inwoners heeft moeten doorstaan. Hier op deze plek, die gelukkig bewaard is gebleven voel en ervaar je nog echt de sfeer van vroeger. Dit is de smaak van Grave. Ik was vorige week jarig en heb als cadeau de Historische Steden Atlas gekregen, dan ben ik als waarnemend burgemeester trots dat Grave hier meerdere malen, compleet terecht uiteraard, in voorkomt.’

Maasheggen

Op de vraag welke plek, buiten Grave, het noemen waard is hoeft van Asseldonk niet lang na te denken. De nieuwe gemeente Land van Cuijk wordt groot ook echt qua oppervlakte. En het verschil in de natuur is erg indrukwekkend, de mooie bossen, rivierlandschappen, maar zeker ook de Maasheggen daar mogen we met zijn allen trots en zuinig op zijn.

Buitenbeentje

De meeste burgemeesters beginnen met een indrukwekkende politieke carrière, worden raadslid, wethouder, burgemeester van een kleine gemeente en klimmen zo geregeld op tot een steeds groter wordende gemeente. Echter niet deze burgemeester.

‘Ik ben pas op mijn 59^ste burgemeester geworden. Mijn partner keek me vreemd aan toen ik vertelde dat ik overwoog te solliciteren voor de functie. ‘Jij? Maar Toon daar ben je veel te ongeduldig voor. Je bent een doener, niet eindeloos vergaderen, maar aanpakken.’ Maar toch, ik had het profiel gelezen en herkende mezelf er compleet in. Ik trok de stoute schoenen aan en stuurde een sollicitatiebrief zonder enige politieke ervaring op mijn CV en drie maanden later was ik burgemeester van Over Betuwe. Een bijzondere gewaarwording waar ik geen dag spijt van heb gehad. Het is een prachtig vak..

Ik heb in het verleden een eigen bedrijf gehad, maar ben ook directeur geweest van bijvoorbeeld een ontwikkelingsmaatschappij. Ik was eigenlijk wat aan het minderen en deed nog wel wat bestuursfuncties op plekken die me aan het hart gaan. Maar ik miste de vaste club mensen om me heen. Ik miste de binding, de wortels. In het burgemeesterschap kwam dat allemaal weer terug en meer dan ik had verwacht. Als waarnemend burgemeester moet je situaties snel kunnen inschatten en snel contacten kunnen leggen, laat ik dat nu net erg leuk vinden!’

Raad van elf

De Graafse Burgemeester groeide op in een gezin van elf, hij was exact de middelste. ‘Ik had drie oudere zussen en twee jongere zussen, drie oudere broers en twee jongere broers. Onze ouders hadden dus hun eigen raad van elf. In zo’n groot gezin leer je luisteren naar elkaar, maar ook voor jezelf opkomen, je aanpassen naar een ander en je eigen identiteit ontwikkelen. Er werd mij vertelt dat het er in de Graafse Raadsvergadering aardig verhit aan toe kon gaan. Een logische gevolg wanneer je op een kruispunt staat van zelfstandig blijven of meegaan in de samenwerking van één grote gemeente. Ik kwam april dit jaar, dus het was naast deze veranderingen ook nog steeds in deze coronatijd. Lastig om een verdeelde raad nader bij elkaar proberen te brengen terwijl je elkaar niet eens fysiek kunt zien. Ik ben zo ontzettend blij dat we elkaar mogen eindelijk weer allemaal live kunnen zien een gezellig een drankje kunnen drinken ter afsluiting.’

Leukste baan

Burgemeester zijn is een prachtig vak. Naast een gezellig drankje met raadsleden, vind ik het voorlezen bij de kleuters, de thuisbezoekjes bij de 60 jarige bruiloften en de erelintjes uitdelen het meest dankbare. Je mag aanwezig zijn bij alle belangrijke momenten en niet alleen als zaalvulling. Nee, je hebt ook echt een rol. En wat ik ook echt prachtig vond was het Koningschieten bij het Gilde, eerder had mijn gemeente geen Gilde dus ik heb dit voor het eerst mogen doen. Gelukkig kreeg ik uitstekende instructies en mocht ik als eerste, dan is de vogel nog het grootste! Dit vak is prachtig, ik zou het iedereen aanraden.’ Op de vraag of hij wellicht waarnemend burgemeester wordt tot de profielschets is gemaakt moet hij lachen. ‘Dat ligt niet echt voor de hand. Maar ik heb nog wel andere taken waar ik graag weer aandacht aan ga besteden. Zo ben ik ook voorzitter van Nationaal Comité Herdenking Capitulaties 1945 of kortweg Wageningen45. En zit ik nog in andere mooie besturen. Ook ga ik graag hardlopen en tuinieren vind ik heerlijk. Pak uit en oude spijkerboek aan en met mijn handen in de klei. Buiten voel ik me thuis, ik loop ook graag tijdens een gesprek op de dijk, langs natuurgebied de Raam of de stad in als mensen Grave niet kennen. Ik had niet verwacht dat ik het zo’n mooi vak zou vinden. Zelfs mijn partner is om. Het is achteraf gezien echt op mijn lijf geschreven. Grave heeft me die binding gegeven die ik echt heb gemist.

Bron: Vita Magazine