Interview Karel van Soest: Als ik wegga krijg ik heimwee

Geplaatst op: woensdag 7 oktober 2020

In Vita Magazine dat afgelopen weekend is verspreid vind je iedere editie een interview met de burgemeesters van het Land van Cuijk. De aftrap was voor burgemeester Karel van Soest. We spraken af op zijn favoriete plek van de gemeente Boxmeer: in de Maasheggen. 

‘Dat was direct een lastige vraag. Afspreken in het mooiste stukje van de gemeente Boxmeer. Er zijn zoveel mooie plekjes. Zou ik er eentje uitkiezen dan doe ik altijd iemand te kort. De Maasheggen verbinden ons. Het is een prachtig gebied waar ik zelf ook aan mee heb mogen vlechten tijdens het NK Maasheggenvlechten. Iedereen weet inmiddels wel dat De Maasheggen ook de unieke Unesco status Man and Biosphere hebben gekregen, maar weet men ook dat we daarmee de enige zijn in Nederland? De Wadden hadden deze erkenning ook, maar zijn deze kwijt geraakt. Zo’n status is iets voor Boxmeer om trots op te zijn, voor het Land van Cuijk, maar ook voor Noord-Brabant. De Maasheggen zijn ook mooi in alle seizoenen. Natuurlijk gaat in de herfst de bloesem weg, maar daar komen de besjes weer voor terug. Andere struiken en planten lijken dan op de voorgrond te komen en het is weer een compleet ander kleurenpalet.’

Mooiste plek buiten Boxmeer
‘De mooiste plek buiten gemeente Boxmeer in het Land van Cuijk? Hmm, dan ga ik voor de Land van Cuijk luchtballon. Vandaar uit kun je het hele prachtige gebied bewonderen. Het is ontzettend gevarieerd, stukken stedelijk, gedeeltes landbouw, prachtige waterpartijen en natuurgebieden. Dat is toch onmogelijk kiezen?’

Per 1 januari 2022 worden formeel alle burgemeesters ontslagen en wordt er een nieuwe sollicitatieprocedure
opgesteld voor de burgemeester van de gemeente Land van Cuijk. Één ding is zeker de heer Van Soest zal niet gaan solliciteren op deze functie.

‘Ik word volgend jaar oktober 70 dus voor mij is dat geen optie. Daarbij komt dat een gemeente besturen van 30.000 inwoners andere competenties vraagt dan 80.000. Dat geldt overigens ook voor wethouders, ook hun rol zal er anders uit gaan zien. Een zittende burgemeester heeft ook niet per se de voorkeur. Het wordt een open solliciatieprocedure. Ik ben zelf ook erg benieuwd wie deze functie zal gaan bekleden, er worden aardig wat namen genoemd in de wandelgangen.’

Positieve ontwikkeling
‘Het meest positieve aan een gemeente is de schaalgrootte, het sociaal domein, de werkgelegenheid en de woningbouw bijvoorbeeld. Neem sociaal domein, daar gaat momenteel veel geld naar toe. Hierin werken we al veel samen, dat kan ook niet anders. In Noord-Oost Brabant bepalen Den Bosch en Oss. Dat gaat nu veranderen. We waren er wel achter dat al die kleine eigen belangetjes niet werken. We moeten onze krachten bundelen. Zo hebben Cuijk en Boxmeer ook wel eens aan een bedrijf getrokken om het in een van onze gemeentes te krijgen, waardoor dit bedrijf uiteindelijk naar Venray ging. Zonde natuurlijk.

Wij krijgen vanuit inwoners vaak de vraag; worden we niet te groot nu? Onze doelstelling is dat de inwoner alleen maar baat heeft bij de grootte, maar absoluut niet de last hiervan hoeft te dragen. De inwoner blijft ook de mogelijkheid houden zelf mee te ontwikkelen. Ieder dorp moet in eigen kracht blijven staan, sterk met actieve verengingen bijvoorbeeld. Ik vind het als burgemeester erg leuk om een uitnodiging te ontvangen van een nieuw bedrijf of een bijzonder jubileum, maar dat kan straks met 80.000 inwoners echt niet meer. Dat lijkt mij persoonlijk wel jammer, maar er komen natuurlijk wel meer wethouders voor deze taken. Het gemeentehuis zal voor veel mensen verder weg zijn. Daarentegen wordt er steeds meer digitaal afgehandeld, in hoeverre gaan mensen de gemeente zo dichtbij werkelijk missen? Dat wordt bij de nieuwe generatie al minder en
minder. Ik denk dat deze verschuiving ook kansen kan creëren over hoe je als inwoner nog meer kan meedenken. De tijd dat de gemeente of de overheid een allesbepalende rol had is ook allang voorbij. We faciliteren, maar bepalen niet.’

Heimwee
‘Als ik straks wegga ben ik 18 jaar burgemeester van Boxmeer geweest. Ik ben echt vergroeid met de samenleving. Ik ben van huis uit Limburger. Maar ik blijf gewoon in Boxmeer. Dat heeft alle voorzieningen; openbaar vervoer, goede verbindingen met alle autowegen, het is hier prachtig wandelen en fietsen, er is een ziekenhuis, gezellig winkelcentrum en dat alles op loopafstand. Waarom zou ik weggaan? Nee, ik zou alleen maar heimwee krijgen. Straks, wanneer we aan de voet staan van een gemeente Land van Cuijk voelt het weggaan wel als een afgerond proces. We zijn druk bezig om alles netjes te laten overgaan. Ik kijk terug op een langdurig proces, waar harmoniseren een sleutelwoord was in de soms pittige processen. Heus niet alles ging vanzelf, er zijn echt wel discussies geweest. Daarom wil ik het ook zelf netjes afronden en niet overlaten aan een tijdelijke vervanger.’

Pensioen
Als burgemeester heb je weinig tijd voor hobby’s, wat gaat Karel van Soest straks doen met al die vrije tijd?
‘Veel burgemeesters worden vaak direct actief in een bestuur, maar ik heb afgesproken een half jaar even echt niets te doen.
Ervaren hoe het is om een lege agenda te hebben. We hebben 3 kinderen en 6 kleinkinderen, ik kan niet wachten om hen aandacht te geven. Ook zou ik graag meer lezen. Ik hou van boeken zoals die van Dan Brown, maar ook boeken over de samenleving zoals; ‘De meeste mensen deugen.’ Een beetje filosofisch met wetenschappelijk kanten en daar kennis van nemen. Lezen houdt je scherp. Onlangs las ik de biografie van Churchill, de dilemma’s in zijn leven vind ik intrigerend. Achteraf weten we alles beter.
Dat vind ik ook zo prachtig van ons Oorlogsmuseum. Wij leven in vrijheid en dan is het makkelijk praten wat jij had gedaan in een bepaalde situatie. Maar hoe zou het echt zijn als er oorlog uitbreekt? Ga je direct mee vechten, duik je onder, ga je met de bezetter mee? Wat kies je? Waarom en hoe pakt dat uit? Interessant, vind ik dat. En typerend voor het leven.
We mogen hier in Boxmeer, maar ook in de rest van het Land van Cuijk best minder bescheiden worden. Het lef hebben om uit te dragen wat je wilt. Tuurlijk, bescheidenheid siert de mens, maar brutalen hebben de halve wereld. En we hebben absoluut iets om enorm trots op te zijn met zijn allen, laten we dat uitstralen!'

Bron: Vita Magazine
Fotografie: Patrick Bongartz