Wij houden van Oranje?

Column S.F.Nar
vrijdag 7 juni 2019

Twee voetbalevenementen houden ons deze en volgende maand hopelijk flink in de ban van Oranje. De geschreven media staan al weken bolvol van berichten over beide voetbalevenementen in West-Europa. De een in het narcistische land Frankrijk. De ander in het westelijk gelegen gebied van het Iberisch Schiereiland. Finalewedstrijden, slechts vier, om de Nations League voor mannen. Dat kaboutertoernooitje is al op donderdagavond 6 juni begonnen met de strijd tussen de frisse jonge boys van Nederland en de stoere kerels van Engeland. Andermaal een soort Amsterdam tegen Londen? Daarnaast ontmoette Portugal op 5 juni reeds Zwitserland. Ronaldo tegen Shaqiri. Zondagmiddag 9 juni de wedstrijd om de totaal oninteressante plekken drie en vier en daarna ’s avonds om het echie voor goud en zilver. Wij houden van Oranje.
Grootser en veel relevanter is het WK voetbal voor vrouwen. Dat toernooi begint op vrijdagavond 7 juni en eindigt pas op zondag 7 juli. Ook reclameblokken op tv zijn steeds meer gevuld met de Dutch soccer ladies die Frankrijk willen veroveren. Hun jacht naar goud laat ons nu al smullen, smikkelen en watertanden. Hopelijk kunnen wij op zondagavond 7 juli krachtig in koor hemels jubelen: “Goed hè die meiden!“
De Volkskrant wijdde op zaterdag 25 mei 19 bijna een complete editie van het veel gelezen en geprezen Magazine aan voetbal voor vrouwen. Met de ondertitel: “Waarom vrouwenvoetbal zeker zo leuk is als mannenvoetbal.” Met prachtige, ook historische getinte bijdrages van mannen en vrouwen over deze geweldige emancipatie en empowerment op sportgebied. Voetbal was tot voor kort een hoog dominant mannenbolwerk. Doch op 1 juni jl. kwamen er meer dan 30.000 fans af op de uitzwaaiwedstrijd in de Lichtstad van het Noorden tussen het veelal gracieuze Nederland, Europees kampioen 2017 in Nederland, tegen de power ladies van Australië. En onze vrouwen wonnen, zij het geflatteerd, met 3-0. Verwachtingsvol op naar La Douce France waar drie poulewedstrijden wachten tegen Nieuw Zeeland, Kameroen en Canada. Wij houden van Oranje.

Terug naar die emancipatie van succesvolle voetbalvrouwen met wellicht ook wat feministische trekjes. Lieke Martens uit Bergen, spelend voor onder meer Montagnards en Olympia’18, wel altijd bij de boys, is nu een wereldster bij FC Barcelona. Net als ooit Johan Cruijff en thans Lionel Messi inwoner van deze schitterende stad, die vecht voor Catalaanse onafhankelijkheid van het politiek dominante Madrid. Schrijfster en voetbalfan Anna Enquist interviewt in het Magazine bondscoach Sarina Wiegman, die in de voetsporen mocht treden van de legendarische pionier van het Nederlandse vrouwenvoetbal Vera Pauw, bondscoach van 2004-2010, die afgelopen zondag 2 juni in het podiumlicht stond bij het terecht geprezen tv program ‘Andere tijden Sport.’

Columnist Bert Wagendorp prijst het spelplezier bij vrouwenvoetbal, gebaseerd op haar vrolijke, vrije karakter dat aanstekelijk werkt. Doch vraagt zich meteen af: hoe lang blijft vrouwenvoetbal nog leuk? Als straks de damesvoetballers tactisch nog meer gaan rijpen en prestaties geëist worden, gaat dat ten koste van de vrijheid van speelsters en worden zij gedwongen in systemen te spelen. En staat taakgericht en efficiënt voetbal voorop. Verder moeten we natuurlijk niet vergeten dat de Nederlandse vrouwenvoetbalcompetitie weinig voorstelt en totaal geen publiek trekt. Alle aandacht focust zich op het Nationaal Elftal, dat straks bestaat uit louter speelsters die in het buitenland spelen bij topclubs.
Columniste Ibtihal Jadib hoopt dat vrouwenvoetbal lang gevrijwaard mag blijven van massahysterie en van het geleuter van de heren van Veronica Inside. Dan kunnen we tenminste ongestoord genieten van een leuke sport. En vergeet vooral niet: in 1921 verbood de Engelse voetbalbond het voetbal voor vrouwen omdat het in de ogen van deze heren ‘onsmakelijk’ zou zijn. Heel lang schaarde ook de KNVB zich achter dit standpunt. Toch is er emancipatorisch gezien, nog een flinke weg te gaan voor onze damesvoetballers. Kijk naar de verschillen in salariëring. Zeker als je speelt in onze dameseredivisie.Dan moet je ook nog gaan deeltijdmutsen omdat je slechts als semiprof kunt voetballen met lage salarissen. En bij een tegenvallend WK kan het zomaar weer gedaan zijn met alle euforie rondom het vrouwenvoetbal. Maar bij een wereldtitel zullen de grachten van Amsterdam veel te smal blijken. Wij houden van Oranje?

S.F. Nar