Liefdesbang

Column S.F.Nar
donderdag 13 september 2018


Afgelopen weekend heb ik in Boxmeer het Lekker.uit festival met onder meer ook Food Trucks helaas moeten missen. Dit evenement lokte toch maar lekker tussen de 4500 en 5000 bezoekers, die vooral op zondag kwamen. Ik verbleef namelijk zes nachten in het Fletcher Hotel Amsterdam. Bezocht een pittige driedaagse zeer intense cursus omtrent persoonlijke ontwikkeling in een zalencomplex, gelegen op een kwartiertje fietsen van Fletcher in Duivendrecht, dichtbij de Ziggodome, de Johan Cruijff Arena en het EndeMol shine complex. Vrijdag, zaterdag en zondag steeds van 9.00 tot rond 21.15 uur. Dinsdagavond werd de cursus in stijl met veel gasten afgesloten. De cursuscoach zag er zondag uit als een Witte Engel en leidde ons met veel overtuiging, deskundigheid, passie en hoge verbale kwaliteiten in het Engels door deze emotionele dagen heen. Maandag genoot ik van Amsterdam: rondvaart, de musea Van Gogh & het Stedelijk en zeker van het dubbel café Hoppe aan ’t Spui, dat al stamt uit 1670. Dinsdag mocht Haarlem verdienen aan mijn aanwezigheid: drie originele horecazaken waaronder een Yoghurt Barn en zeker het Teylers Museum met volop creatieve aandacht voor de wereldberoemde Nederlandse natuurkundige Hendrik Lorentz, die ook werkte in Teylers.

Kreeg veel meer inzicht hoe ik functioneer in het dagelijks leven en welke rol daarin mijn ouders gespeeld hebben. De grote invloed van belangrijke gebeurtenissen in je jeugd tot en met de adolescentie, waarbij angst vaak een (belangrijk) element is. Vooral mijn omgang met vrouwen kreeg steeds meer duiding.

Als ik een vrouw zie in bijvoorbeeld een horecazaak scan ik haar ruim binnen één seconde en bepaal dan of ze seksueel aantrekkelijk is. Als ze door die ogentest heen komt, begint mijn jagersbloed nog sneller te stromen en wil ik op veroveringstocht. En dat lukt natuurlijk zeker niet altijd. Maar gelukkig vaak wel. Omdat ik opgeleid ben als sociaal en fysisch geograaf heb ik grote interesse in zaken als landschappen, reliëf, grotten, maar ook in sociale achtergronden en motieven. Vrouwen hebben zo’n totaal ander en vaak veel aantrekkelijker landschap dan mannen. Hun frontreliëf, variërend van Mont Blanc tot de Vaalserberg tot een verkeersheuveltje en van sommigen overstijgt dit reliëf zelfs ruim de afmeting van topberg K2, biedt voor elk type man wat wils. Na de nodige complimenten met passie, doch ook selectief, te hebben uitgedeeld, begint het subtiele spel van aantrekken en afstoten. Larderen met veel passende humor besprenkelt met wat alcoholische versnaperingen is wel gewenst. Haar lach of althans haar glimlach en vooral het spel der ogen en een open houding verraden veel. Verover mannen wel met intelligentie en respect. Uren, soms vele uren later, komt soms ander jagerswerk aan bod. Op bed, divan, keukentafel of vloer begint het spel der liefde. Met handen die het landschap zalig zacht aftasten, op ontdekkingstocht naar die ene verborgen ondergrondse grot. Op zoek naar die bijzondere borsten en de clitoris. Soms als een speleoloog afdalen naar de beroemde G-Spot. Wat de eikel is voor de man is de clitoris voor de vrouw. Het liefdesspel komt na het voorspel tot hopelijk diverse gezamenlijke hoogtepunten en het lange naspel kan beginnen, voordat Morpheus je beiden genadeloos komt halen. Heerlijk toch, zeg nu zelf. Maar wil ik daarna een relatie met haar? Of wil zij wel iets blijvends met mij? (Ook ik word afgewezen hoor. En dat doet altijd pijn). Of wil ik toch steeds weer een andere vrouw veroveren? Heb ik bindingsangst of toch meer verlatingsangst? Liefdesbang noemt schrijfster Hannah Cuppen dat. Het komt allemaal bij me voorbij, zeker tegen de achtergrond van mijn drang naar vrijheid. Maar toch lonkt steeds die ene blijvende, duurzame relatie, bij voorkeur een Latrelatie. Moeilijk. Heel moeilijk. Durf te kiezen Narretje en je geheel open te stellen voor die ene andere. Stop je veroveringstochten en committeer je kerel, je hebt er de leeftijd voor.

S.F. Nar