We zijn er bijna!
Column door Eefke Peeters
donderdag 3 februari 2022
Wij gingen vroeger vaak op vakantie naar Frankrijk, met de caravan, net als miljoenen andere Nederlanders. Ook al was ik wagenziek ik vond de heenreis misschien wel het leukste van de hele vakantie. Want dan waren we urenlang als gezin heel dicht bij elkaar. Iedereen was in een fijne stemming, want we gingen op vakantie. Mijn moeder had dan lekkere lunchpakketjes gemaakt die we superspannend langs de weg opaten, vaak samen met andere blije gezinnen die ook op vakantie gingen. Mijn vader reed en maakte altijd (dezelfde) grapjes, waar we altijd (weer) om moesten lachen. Ook beloofde hij ons dingen waar wij blij van werden. En als mijn vader iets beloofde dan deed hij het ook. Zoals zwemmen in de zee terwijl het regende en hartstikke koud was, maar beloofd was beloofd. Dat we dan geregeld een blaasontsteking of verkoudheid te pakken hadden dat was dan maar zo. We hadden toch vakantie en toen mocht je nog gewoon af en toe ziek zijn.
Mijn zus en ik konden ons ook uren vermaken in de auto. Rode auto’s turven, woorden maken van nummerborden, samen een verhaal vertellen doordat ieder een zin moest verzinnen. Ge-wel-dig!
Tegenwoordig is dat wel anders he? De meeste gezinnen hebben ieder een apparaat, zodat ieder zijn eigen muziek kan luisteren, eigen serie bekijken of spel kan spelen. Ik ga niet beweren dat het vroeger altijd 100 % fantastisch was, maar in mijn herinnering kwam het toch echt dichtbij! Mijn ouders genoten er ook van wanneer ze onderhand een uur van te voren zeiden dat we er bijna waren. Want dan begonnen wij te zingen en we hielden pas op wanneer we er waren.
Ik heb begrepen dat wij toch een aardige uitzondering waren in de mate van gezelligheid. Want voor de meeste mensen is lang reizen een soort mini-hel op aarde. Nou, dan heb ik een goede tip: >>> www.vakantieineigenlandvancuijk.nl
Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie
