Beste lezers,

Column door Eefke Peeters
donderdag 16 september 2021

Onlangs werd ik door een persoon gewezen op de brochure van de Waarden voor een nieuwe taal.
Taal is machtig en woorden doen er toe. Als schrijver is dat natuurlijk een fijne bevestiging. De Waarden voor een nieuwe taal, staan vol met do’s en don'ts en er wordt met klem gevraagd sommige woorden niet meer of juist wel te gebruiken.
Ik schrijf al een tijdje en heb inmiddels ruim duizend columns geschreven. De columns die mij een rechtszaak of doodsbedreiging hebben opgeleverd zijn op één hand te tellen. Ik zal mijn mening nooit opdringen. Want al die verschillende overtuigingen en meningen maakt ons (mits met respect gebracht) nu juist zo onwijs kleurrijk.
Jullie niet meer aanspreken met dames en heren, jongens en meisjes, vind ik geen probleem. Niet meer met het woord zwart gebruiken om een nare periode te omschrijven, prima. Geen zwarte pagina in het geschiedenisboek meer, maar ook geen: onze badkamer stond blank.
Ik zal ook opletten met spreekwoorden zoals: ‘Eten wat de pot schaft,’ omdat men dan wellicht denk dat ik refereer naar een lesbische chef-kok. Ook woorden als ‘master bedroom’ zal ik vermijden wanneer ik een woonbrochure zou schrijven. Blijkbaar refereert dat naar de tijd van de slaven. Ik had daar een hele andere gedachte bij, of nouja, vrijwillig meesterschap dan…

Verder staat het document vol met waarschuwingen zoals: Transvrouwen’ bestaan niet, trans vrouwen wél. En wordt er gewezen op een aantal problemen in onze Nederlandse taal. Er zijn een aantal woorden waar wij geen vertaling voor hebben. Zoals windowdressing, en pinkwashing.

Het probleem komt voort, volgens deze nieuwe Waarden brochure, uit het feit dat alles is ontstaan om de witte cisgender heteroseksuele man zonder lichamelijke, zintuigelijke, mentale en/of verstandelijke beperking. Al het andere is een scheldwoord: homo, Turk, Jood, wijf…
En zo, zegt deze brochure, is het een probleem dat deze witte cisgender heteroseksuele man zonder lichamelijke, zintuigelijke, mentale en/of verstandelijke beperking niet eens in één woord te vangen is. Daar ben ik over gaan nadenken. Ik ben het er niet mee eens.
Volgens mij is ieder persoon te vangen in één woord. Let maar op: Jaap, Wouter, Mohammed, Sarah, Maarten, Simon, Linda, Chen, Liami, en Koosje. Mooi he?



PS: Pinkwashing: - uiteenlopende marketingstrategieën en symbolische gebaren om producten, personen of instellingen te promoten door een LHBTIQ+-vriendelijk beeld te schetsen. Zo komt men tolerant en vooruitstrevend over zonder dit daadwerkelijk te zijn. (Let op: het + kan voor LHBTIQ mensen als kwetsend worden ervaren. )
Windowdressing: – het etaleren van een bepaald beeld van de organisatie zonder dat dit met de werkelijkheid overeenkomt. In het geval van diversiteit en inclusie betekent dit bijvoorbeeld dat een organisatie de enkele medewerker van kleur naar voren schuift of zich uitspreekt voor LHBTIQ+ rechten zonder een interne veilige sfeer voor queer personen te creëeren of faciliteiten aan te passen, zoals een gendervrije wc.

Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie