Doe eens vriendelijk!

Column door Eefke Peeters
donderdag 5 maart 2020

Een paar weken terug was het Internationale Doe eens vriendelijk dag. Nou vind ik die benaming een beetje fout. Alles wat begint met Doe eens, klinkt al niet vriendelijk. Toch?
Gelukkig wordt het ook in Nederland meer en meer Random Act of Kindness day genoemd. Ik denk dat het voor de één een veel grotere uitdaging is dan voor de ander, een dagje (extra) aardig zijn. Toch hebben we het juist nu, in een steeds harder wordende egoïstische wereld zo nodig. Mijn collega Land van Cuijk columnist Antoinette schreef onlangs een column over aardig zijn. Er werd tegen haar gezegd dat 50% van de mensen haar niet aardig zou vinden. Ik weet nog dat ik dacht: 'Oh, volgens mij vindt het gros mij wel aardig.' Logisch, want dat ben ik ook. Je kunt van alles van mij vinden maar onaardig heeft nog nooit iemand mij genoemd. (dat ik weet dan) Direct na mijn blije ei gevoel dacht ik: 'Ugh.' Dat is toch helemaal niet de eerste eigenschap die je benoemd wilt hebben als men aan jou denkt? Aardig? Ergens voelt het soft, meegaand, gehoorzaam, keurig en zelfs saai. Maar ja, ik kan het ook niet veranderen. Ik ben zelfs een boek aan het schrijven met Lerrie, de man die als de Vriendelijke Nijmegenaar wordt bestempeld. Over hoe je geluk kunt verspreiden door er zelf mee te strooien als confetti. Het leading by example idee. Dus graag of niet ik blijf voorlopig extra aardig. Ik geloof trouwens ook echt in de kracht van vriendelijk zijn. Net als negatief of onvriendelijk zijn is het besmettelijk. Probeer het zelf maar eens in bijvoorbeeld de supermarkt. Begroet iedereen die je ziet, met een gemeend goedemiddag, een knikje of een glimlach. Maak een vrolijke opmerking of laat iemand voor. De sfeer kan hierdoor voelbaar veranderen. Wil je dat nog extra doortrekken dan kun je tal van aardige dingen doen voor een ander, een complimentje geven of de stoep van je buurman eens vegen. Ik was pas met mijn zus lunchen en achter haar zaten twee jonge meisjes. Ze hadden een glas sinas en samen een stukje taart. Ze waren hun portemonneetjes aan het legen om het bij elkaar op te tellen. Toen we gingen afrekenen heb ik de glaasjes sinas en het gebakje voor hen betaald. De serveerster in kwestie keek me raar aan, maar gelukkig hoorde een andere medewerker het. 'Oh, is dit zo'n random act of kindness? Superleuk!' Toen we wegliepen was zij het aan haar collega's aan het uitleggen met een fantastisch enthousiasme.
Maar gisteren was, zonder twijfel, het toppunt van mijn vriendelijkheidscarrière. Ik liep naar buiten bij een boetiekje en uit mijn ooghoek zag ik iemand. Ik knipperde met mijn ogen en de dame met vrolijke hoed was ineens erg dichtbij. Met een onwijs vrolijk: 'Goedemorgen, fijne dag!' begroete ik haar alvorens ik goed keek. Het bleek een paspop te zijn. Ik keek snel om me heen maar gelukkig was er niemand in de buurt. Zo vriendelijk ben ik dus, ik wens zelfs paspoppen een fijne dag.

Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie