Voor mijn dochter
Column door Eefke Peeters
donderdag 14 januari 2021
Morgen word je 18 jaar. Achttien! Uiteraard wist ik dit al ruim zeventien jaar en toch raakt het me. Meer dan ik zou denken. De leeftijd waarop je volgens de wet zelfstandig en volwassen bent. Waar je ‘ineens’ zoveel meer verantwoordelijkheden hebt. Je bent al bezig met je rijlessen en studeert al voor docent. Op jouw stageplek missen de kinderen Juf Ella momenteel.
En hoe cliché ook, ik kan me echt de dag herinneren dat je geboren werd. Ik moet altijd hard lachen als mensen zeggen dat alle baby’s mooi zijn, echt niet! Maar jij.. jij was net een pop, zo mooi. Ook zo stil trouwens. Ik weet dat ik er de eerste nacht een aantal keren uit ben gegaan om te checken of je nog wel ademhaalde. Want welke baby slaapt er nu de eerste nacht door? Jij dus!
Je was altijd zo lief en braaf. Als ik jou als peuter ergens in huis neerzette met de mededeling dat je even daar moest wachten dan deed je dat gewoon. Op je 4-jarige verjaardag was je zo blij met de mooie ingepakte cadeautjes dat je bij sommige het papier er niet eens af wilde halen, want er stonden mooie olifantjes op. Je glimlachte altijd naar iedereen op straat en hebt jarenlang naar iedereen kushandjes uitgedeeld wat de meeste mensen met liefde in ontvangst namen. Zo duurde boodschappen doen met jou minstens twee keer de ingecalculeerde tijd, want de meeste mensen wilde het kusje vangen en in hun tas of broekzak doen. En jij wilde dat altijd afkijken.
Je was altijd een kind dat mensen graag zagen, lief, netjes en vrolijk. Je leek altijd te weten wat iedereen nodig had, een omhelzing, een tekening, een lieve opmerking.
Natuurlijk zou ik nu kunnen wensen dat je zo blijft, omdat je natuurlijk perfect bent zoals je bent. Maar eerlijk gezegd wens ik dat niet. Ik hoop dat je nu, vanaf je 18e meer herrie gaat maken. Niet zo letterlijk dat ik straks op het politiebureau zit, ook al is het nu je eigen verantwoordelijkheid.
Maar ik hoop wel dat je jouw eigen stem laat gelden. Jouw stempel drukt op de wereld die voor je ligt. Dat je jouw plek opeist. Want lief zijn zit niet alleen in er voor een ander zijn, maar ook er zijn voor jezelf. Ik hoop dat je jouw lieve kleine Ellaatje meeneemt op reis naar dit nieuwe hoofdstuk in je leven en haar laat zien dat de mogelijkheden eindeloos zijn! Ik wens je een volwassen leven met hoogte en dieptepunten, met successen en dompers, waar je lijkt te zweven en soms onderuit gaat.W
ant het leven is als een hartslag, het moet zijn ups-and-downs hebben...
Lieve Ella, luister naar je hart, want dat klopt!
Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie
