Wachten

Column door Eefke Peeters
donderdag 23 mei 2019

Ik hoorde pas dat er ergens in Amerika de wachttijden voor een attractie wel kunnen oplopen tot vijf uur. Wow, some ride! Tenminste dat is dan te hopen. We gaan weer richting zomer, eindelijk, en dus worden er weer massaal pretparken bezocht en andere leuke uitjes ondernomen. Daarbij is wachten waarschijnlijk de grootste invulling van de dag. Dat begint al thuis, wachten tot iedereen aangekleed is, naar de wc is geweest, in de auto zit. Wachten tot je op de locatie bent. Wachten tot je binnen bent. Wachten tot de show begint, wachten in de wachtrij voor je in de attractie kan, wachten tot de beer uit zijn hok komt etcetera, etcetera...
Het laatste onderzoek stamt uit 1993 daar bleek dat we gemiddeld een half uur per dag te wachten en het meeste in winkels en in het verkeer. Per jaar is dat zo'n 182 uur. En mocht je 80 worden dan zijn dat toch zo'n dikke 600 dagen.
 

Ik heb geluk. Ik vind wachten leuk. Wachten is voor mij synoniem voor verheugen. En nee, je kunt je niet alleen maar verheugen op de leuke dingen. Ik zit me ook te verheugen bij de kaakchirurg, in de wacht bij de belastingdienst of in de rij bij de supermarkt. Want: alles draait om de mindset. Als ik moet wachten op iets vervelends, dan verheug ik me op het feit dat dit 'vervelende' steeds dichterbij komt. Met andere woorden, ik ben steeds dichterbij het 'er weer van af zijn'. Telefonisch in de wacht staan gaat meestal gepaard met een muziekje. Deze kans grijp ik tegenwoordig aan om mijn zangskills te oefenen. Niet een beetje slap mee neuriën, nee gewoon uit volle borst meezingen! Dat is ook leuk voor diegene die 'bedankt voor het wachten' zegt. De reacties zijn uiteenlopend trouwens, een persoon zetten mij direct weer in de wacht...
De supermarkt is voor mij recent de plek geworden waar ik nieuwe recepten bedenk op basis van dat wat er voor en achter mij op de band ligt. Dat kan best verrassende smaken opleveren.
Wanneer ik tegenwoordig ergens onverwachts moet wachten dan ga ik iets nieuws bedenken voor op mijn bucketlist. Die was ik pas aan het maken met mijn dochters en dat was lastiger en leuker dan ik dacht. En ook dit heeft alles te maken met wachten. Want met sommige bucketlist dingen dacht ik; oh, daar moet ik nog lang op wachten voor ik dit ooit kan realiseren en met verreweg het meeste dacht ik: waarom wacht ik hier eigenlijk mee?
Soms is het financieel niet haalbaar, soms heeft iets tijd nodig, maar meestal is het uitstellen omdat het zogenaamd lastig in te plannen is of vanwege angst. Die bucketlist laat je weer nadenken wat je eigenlijk echt graag (nog) wilt doen. Ik heb daarin besloten dingen niet meer uit te stellen, waarom wachten? Ja, oké een klein beetje dan, zodat ik me kan verheugen!


Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie