Ik sla een jaartje over ...

Column door Eefke Peeters
dinsdag 30 januari 2018

Nog tien nachtjes slapen en de carnaval barst weer los. Het blijft een dankbaar onderwerp als columnist. In de vijftien jaar dat ik mijn meningen mag delen heb ik zeker 40 columns aan de carnaval gewijd.
Een week ervoor, de week zelf, een week erna. Soms schreef ik, zoals nu ook, twee columns per week. Ik geloof niet dat ik ooit iets negatiefs heb geschreven over het feest der verbondenheid. Want voor mij is de combinatie verkleden, uitbundig dansen en maf doen een van de beste combi's ooit! Maar dit jaar ... ik weet het niet.
Dit jaar klinkt de combi wijn, chocola en netflixen ook wel heel goed.

Dit jaar zie ik het meer als het feest van irritaties. Van natte, koude, pijnlijke voeten bij de metworst of de kroegentocht. Van pijn in je keel en last van je rug. Van de hitte binnen en de kou buiten. Van jeukende pruiken en plakkerige schmink. Van het vervelende gedoe wanneer je bij de wc al je laagjes uit moet doen en uit moeten kijken dat je zorgvuldig uitgezochte accessoires niet in de wc terecht komen terwijl al je muntjes over de grond heen rollen terwijl je ergens deo probeert te zoeken. Deo die de geur van rook, bier en zweet moet verdrijven die niet eens van jou is, brr.
Het feest van alleen maar vieze vette happen aan de straat, van de belachelijke rommel overal, van alle dronken mannen die denken dat carnaval een vrijbriefje is om aan je te zitten en van de jeugd die denkt dat carnaval betekent vier dagen dronken zijn.
Dat ik dit jaar geen zin heb ligt vast aan het feit dat ik van mijn dochters een lijstje heb gekregen wanneer ze waar zijn. Niet omdat ik dan met een gerust hart kan gaan slapen of gezellig een colaatje met ze kan drinken. Nee, het is een blacklist. Een 'waar mag ik niet gaan hossen' lijst. Geloof me die lijst is best lang. Dus ik blijf dit jaar lekker thuis!

Einde column

Ps Als jullie werkelijk denken dat jij mij kan weghouden bij het feest der verwondering dan kennen jullie mij nog niet! Het is het feest waar alles kan, waar je een intens gesprek voert over vluchtelingen met een wandelende wortel. Waar de concierge van je oude school verkleed als Koning door de straten paradeert. Waar je ex terecht als eikel is opgedoft. Het feest van het zorgeloos genieten. En geloof me kleine dames, mama gaat genieten. Maar hoe? Dat weten jullie nog niet. Ik ben misschien dat dansende konijn dat af en toe voorbij komt, de gemaskerde freule die je drankje checkt of die bad ass ninja starend vanuit een donker hoekje. Maar geloof me, ik ben er! Constant! Ik heb zelfs een 'waar moet ik zijn' lijst!


Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie