Joepie, bijna jarig

Column door Eefke Peeters
dinsdag 14 november 2017

Ik heb het best druk en zag, in mijn redelijk overvolle agenda, opeens bij vrijdag een ballonnetje staan. Kak! Wie is er jarig? Paniek! Denk, denk, denk! Oh, pff ikzelf. Als ik eerlijk ben heb ik er geen zin in. Te druk? Ik weet het niet. Ik denk meer dat het hele 'met zijn allen in een cirkeltje zitten' gewoon echt niet mijn feestje is.

Daar had ik het pas met iemand over. 'Ja, dat is logisch als je ouder wordt dat je het niet meer leuk vindt.' Ik schudde mijn hoofd. 'Nee, het heeft niets met ouder worden te maken. Je bent altijd aan het rennen voor je bezoek, dus je hebt niet eens tijd om met ze kletsen. Ik vind dat gewoon oprecht niet leuk.'
De ander schudde zijn hoofd. 'Welnee, je wordt gewoon oud.'
Ik schudde nog harder. 'Nee, want naast dat verplichte cirkeltje hebben we ook nog een Beagle! Een monster dat alle taart, nootjes, kaas en weet ik wat van tafel eet, geloof me dat is echt niet relaxt zitten.'
Hij was nogal standvastig: 'Geef maar toe, eenmaal de jeugdjaren voorbij dan is je verjaardag niet meer wat het was. Je komt op een leeftijd dat je beseft dat je sterfelijk bent. De tijd van het leven is beperkt. Dat aanvaarden is mens zijn. Maar de echte vraag is; Hoe geef je betekenis aan de tijd die je nog hebt?'

Ik staar hem aan. Hoe oud denkt die man dat ik word? 'Weet je hoe ik betekenis ga geven aan dat laatste restje wat ik nog heb? Ik ga mijn verjaardag vieren en jij bent niet uitgenodigd!'
Ik wandel weg, zonder achterom te kijken. Gelukkig was het een man met wie ik zat te kletsen terwijl we wachten bij de apotheek en we beseften dat we in dezelfde week jarig waren.
Eenmaal buiten bedacht ik wel dat ik niet had meegekregen waar ik eigenlijk voor kwam. Nou ja, fiets straks wel terug, ben toch zeker geen oud wijf...

Eenmaal op de fiets dacht ik; Even serieus Peeters. Word ik oud? Heb ik echt mijn beste tijd gehad? Thuis heb ik een vaasje met de tekst: The best is yet to come. Maar is dat wel zo?
Pas waren mijn dochters kunstjes aan het doen. Of nou ja aan het proberen. Mijn zus was er en wij dachten: 'Stop, dat kunnen wij veel beter!' Een ding is zeker, vroeger konden wij dat veel beter! Voor de rest hou ik maar wijselijk mijn mond. Komt met de jaren die wijsheid zegt men, dus laat ik er maar gebruik van maken...
Verder verf ik mijn haar. Het hoeft nog niet helemaal, maar hier en daar komt een grijs haartje en waar ik ze twee jaar geleden gewoon uit mijn hoofd trok ben ik bang dat ik daar dan later (of dichterbij) spijt van krijg.
Op gewicht blijven wordt ook met het jaar moeilijker. Dus wat dat betreft maar even geen taart ...

Ik las ergens dat je de symboliek van je levensjaar moet vieren. In welk teken stond afgelopen jaar. Even denken. Het eerste wat me te binnen schiet is druk. Eigenlijk als ik eerlijk ben iets te druk. Hoe gaat ik dat dan vieren? Met een druk feestje? Nee, dus!
Ik weet het al. Ik ga lekker met iedereen die me lief is apart iets leuks doen.
Lekker lunchen, flinke wandeling maken, wijntje drinken, middagje shoppen, kannetje thee. Dat is toch heerlijk. Meer genietmomentjes inbouwen. Want als ik dan toch betekenis moet geven aan de tijd die ik nog heb, dan ga ik lekker meer genieten!

Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie