Een voor allen …
Column door Eefke Peeters
dinsdag 4 april 2017
Dit weekend is het Historisch Spektakel in Grave. Twee dagen lang word je meegenomen in het jaar 1674, het jaar van het Beleg van Grave.
Door een tactische fout werden de Fransen in 1672 de baas in Grave en de bevolking werd uitgebuit. Het ooit welvarende Grave kreeg steeds meer schulden en deze werden op een kerfstok gekerfd. Het duurde twee jaar voor de Fransen uit de bezetting werden verdreven.
Het beleg van Grave heeft zowel in Frankrijk als in Nederland geschiedenis gemaakt. In beiden landen werd tot ver in de 18e eeuw de dapperheid van de legers gevierd. Zo zie je maar dat je alles vanuit je eigen standpunt kunt bekijken.
Aanstaand weekend kun jij in Grave jouw dapperheid en skills testen. Kinderen kunnen leren schieten, maar ook broodjes bakken, je eigen munt maken, kleding zoeken en weven. Als je vier kerfjes op je stokje hebt word je als musketier geslagen.
Denk ik aan musketiers, dan denk ik aan de uitspraak; Een voor allen, allen voor één. Het mooie verhaal over de drie musketiers die later met de vierde musketier grote hindernissen, ontberingen, verwondingen en verlies overwinnen om samen één doel te bereiken.
Zij laten zien dat wanneer je iets benadert als één geheel je een compleet andere uitkomst krijgt dan wanneer je de afzonderlijke delen alleen bekijkt. Wijzig je één onderdeel dan treden er ook veranderingen op in de andere onderdelen. Ik hou wel van die symboliek.
Gisteren kwam mijn jongste dochter thuis. Ze hadden op school iets vertelt over het geweld op het homofiele stel. Mijn dochter was er misselijk van. 'Mama, ze hadden twee jongens in elkaar geslagen alleen maar omdat ze hand in hand liepen.' Ze begreep er niks van. Ik ook niet.
'Oh en mama een jongen in de klas vertelde dat hij geen homo mocht zijn vanuit zijn geloof.'
Ze zegt het met zware verbazing in haar stem en vertelt dat anderen kinderen hem hadden gevraagd hoe dat dan werkt. Hij had zijn kleine schouders opgehaald.
'Mama, jij zegt dat je altijd een keuze hebt. Maar dat is niet waar!'
Ze gaat verder: 'Zoals kiezen op wie je verliefd wordt? Dat gaat toch helemaal niet? '
Ik knik en aai over haar haren.
'We hebben nu in de klas met zijn allen afgesproken dat we van iedereen de hand mogen vasthouden en dan we nooit zullen lachen of wijzen en zeker niet schelden of elkaar pijn doen. Nu niet en later niet. Superstom!'
'Superstom?' vraag ik verbaasd.
'Ja, superstom dat we dat moeten afspreken!'
Mijn kleine tiener is vaak zo wijs.
Het is inderdaad meer dan superstom dat het nodig is dat we afspraken moeten maken om elkaars liefde te respecteren. Ik hoop dat haar oprechte verbazing het begin is van een nieuw geheel. Een nieuw geheel waar je als mens bekeken wordt en niet per onderdeel. Dat zij en haar leeftijdsgenootjes de nieuwe musketiers zijn. Een voor allen en allen voor één!
Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie
