Goud waard!
Column door Eefke Peeters
dinsdag 16 augustus 2016
Ik zit in een beroepgroep waar de meningen over mijn mening erg verdeeld zijn. Ik mag volgens 50 % eigenlijk geen mening hebben als columnist. Ik moet de doorsnee mening van het gros vertegenwoordigen waardoor de meesten mensen zich kunnen vinden in dat wat ik schrijf. De andere 50 % vindt dat je als columnist altijd een superscherpe goed onderbouwde mening moet hebben over werkelijk alles.
Ik wou het graag hebben over de Olympische Spelen. Ik vind het fantastisch! Pas was ik op een feestje en kreeg ik drie boze mensen die mij tegenspraken.
1) ‘Het is geldverspilling!’ Want, wist hij te vertellen de Tour de France winnaar krijgt een bedrag van 500.000 euro. ‘Wat moet je dan wel niet krijgen als je een gouden plak wint?’ zei hij woest snuivend. Nou, niks dus. Ja, niks naast die prachtig blinkende gouden medaille en eeuwige roem!
2) ‘Als je Olympische Spelen leuk vindt dan moet je alles leuk vinden ook boogschieten, tafeltennis en korfbal. Je mag dan als man niet alleen maar kijken naar volleybal en als vrouw niet alleen naar rugby.’
3) ‘Jij vindt het als columnist alleen maar leuk omdat je dan ook iets kan schrijven over Russen en doping of onze Yuri, lord of the drinks, in deze komkommertijd. ’
Nee, het gaat mij niet om gebrek aan geldprijzen, rugby of inspiratie tijdens komkommertijd. Nee, het gaat mij om de intens prachtige verhalen.
Zoals de sporter Lima die het Olympisch vuur heeft mogen aansteken. Ken je hem?
Hij was vroeger zo arm dat hij met zijn familie amper geld had om rijst te kunnen kopen. Hij is een uitstekende marathonloper, die dat te danken heeft aan zijn jeugd. Zijn meest indrukwekkende verhaal: Dat hij tijdens de Olympische Spelen van 2004 in Athene terwijl hij op kop lag, door een dronken Ierse, uit zijn ambt gezette, priester aangevallen werd. Hij werd daar vastgehouden en moest daarom het zilver en het goud afgeven.
Treurig toch?
Of Chris Mosier; de eerste transgender die meedoet met de Spelen. In een prachtig reclamefilmpje van Nike laat hij zien dat alles draait om nooit opgeven. Echt kijken! Kippenvel garantie!
Of die van de Nederlandse hockeyer die speelt voor Brazilië. Die open en eerlijk vertelt dat hij geen schijn van kans zou maken in Nederland, maar wel goed genoeg is voor Brazilië. En hij kent ook het echte verhaal. De weerstand, de protesten bij de Copacabana. De files, de kosten, de achterstallige salarissen, de inwoners zijn de dupe van de Spelen. De hele staat is failliet. Zij hadden liever gezien dat er geld naar het openbaar vervoer en het onderwijs was gegaan, en de sloppenwijken.
Of de vluchtelinge Mardini die vorig jaar nog moest zwemmen voor haar leven toen de boot zonk waarmee ze naar Europa probeerde te komen. Nu zwom ze voor de Olympische Spelen.
Natuurlijk zouden de verhalen pas echt fantastisch zijn als Mosier, Mardini en het Braziliaanse Hockeyteam zouden winnen. Een medaille is voor heel veel sporters niet alleen een teken van een fantastisch resultaat. Maar van een overwinning van je rotjeugd, een bevestiging van het feit dat jij ook meetelt. Wat mij betreft voeren we een nieuw onderdeel in voor beste verhaal waar wordt gekeken naar de onderdelen; doorzettingsvermogen, authenticiteit, sportiviteit en lef. Want die vier onderdelen zijn naar mijn menig pas echt goud waard!
Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie
