Loslaten

Column door Eefke Peeters
dinsdag 26 januari 2016

Het is weer bijna zover. Carnaval!
Ik heb hier al meerdere columns over geschreven. Bijvoorbeeld over de oorsprong; cultureel gezien, historisch gezien en religieus gezien. Ik schreef over de Kelten, het vasten en de Carne Vale, het verkleden en de optochten. Carnaval is vol bijzondere tradities, een sterk chauvinisme en enthousiaste vrijwilligers.

Carnaval is alles.
Carnaval is niets.

Het leuke aan carnaval vind ik dat het echt tweeledig is. You either hate it or you love it.
Ik zit in tweestrijd.

Enerzijds vind ik het maar een dom feest waar het meer en meer lijkt te gaan om zo snel mogelijk dronken te worden om je vervolgens vol te stouwen met vette zooi of ongegeneerd in iemand kont te knijpen. Met niets verhullende latex pakjes en wanstaltige muziek. Waar je eigenlijk na 1 dag goed carnaval vieren als zo brak bent als een lam konijn en je dan nog drie dagen 'moet', want iets missen kan natuurlijk niet. Kortom; het kost geld, gezondheid en heel wat hersencellen wil je het echt vieren.

Maar tegelijkertijd is het bijzonder. Met zijn alle dansen op muziek die eigenlijk niet eens muziek genoemd mag worden. Ik kan me serieus niet voorstellen dat er iemand bestaat die hier werkelijk van houdt. Maar dat geeft niets.
Het is juist dansen met zijn allen of je nu een prinses bent, een soldaat, een kanarie of een aap. Je kunt bijzonder diepgaande gesprekken hebben met een banaan en steengoede opvoedtips krijgen op het toilet van een ordinaire hoer.

Je ziet niet meer wie er een dikke auto rijd, of een hoge functie heeft. Vier dagen zijn wie of wat je wilt zijn en iedereen hoort erbij!
Waar het belangrijke onbelangrijk wordt en het onbelangrijke belangrijk.
Wanneer je echt niets om carnaval geeft of nooit hebt gedaan vraag ik je toch om een dagje te gaan als is het maar een uur. Kijk eens naar die lachende gezichten, het ongegeneerd genieten en vooral het loslaten. Laat je aansteken en besmetten met het carnavalsvirus.

Bedenk eens wat het met je doet als er in de tent opeens honderden mensen met zijn allen zingen: 'Weet je wat ik wel zou willen zijn? Een bloemetjesgordijn, een bloemetjesgordijn!'
Denk je nu: 'Waarom in hemelsnaam?' Ik weet niet waarom en het is ook niet te beschrijven, je kunt het pas begrijpen als je het ooit hebt geprobeerd. Niet laf in een hoekje observeren, maar vol overgave jezelf in de polonaise storten!

Tja, er zijn zoveel manieren om naar de carnaval te kijken als fervent vierder en als totale buutendorpse, van een afstandje of juist onder een vergrootglas.
Ik denk dat er maar een goede manier is en dat is door een bierglas! Alaaf!

Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie