Treuzelkont

Column door Eefke Peeters
dinsdag 5 januari 2016

Het is natuurlijk echt niet leuk als je een moeder hebt die columns schrijft over jouw vervelende gedrag. Mensen die vaker iets van mij lezen die weten dat mijn meiden vaak mijn inspiratiebron zijn en dan doorgaans als zonnetjes met hun licht en warmte telkens weer mijn hart verwarmen. Zoeter dan zoet, maar soms is opvoeden bitter en zuur.

Natuurlijk ga ik mijn eigen kind niet afkraken, dus hierbij een fictief kind. Voor het gemak noemen we hem Harry. Wat is het probleem? Nou, Harry zit weer eens in zo'n eetfase. Niks is lekker en alles gaat zo traag ...
Maar aangezien Harry geen peuter of kleutertje meer is, ben ik ook geen softe geduldige moeder meer. Zeker met ontbijt is het superbelangrijk, dus opeten die handel. Ja toch?
Ik weet niet hoe dat bij jullie is, maar bij Harry thuis is het in de winter voor iedereen nog moeilijker om geduld op te brengen. Het is donker, het is koud, het is gevoelsmatig veel te vroeg om te moeten zeuren.
Er wordt een uur uitgetrokken voor het ontbijt, maar nog heeft Harry het niet op.
Het volgende is al allemaal geprobeerd. Half uurtje eerder naar bed. 's Morgens in plaats van twee boterhammen, een boterham en een stuk fruit. Even snel een rondje met de hondjes door de wijk een frisse neus halen. Brood niet op? In de koelkast en 's middags opeten in plaats van een koekje.
Stimuleren en complimenteren. Compleet negeren. Wat is nu wijsheid?

Ik sprak met twee vriendinnen. Een is moeder en zei: 'Ik geef ze 's morgens wel eens gewoon een liga, brood eten ze wel op school.' Mijn hart begint harder te kloppen. 'Maar misschien gooien ze het brood wel weg. En erger nog: Liga? Wat voor Liga?' Hijg ik. 'Gewoon die gezonde met die aardbeien en die granen er op.' Mijn hart breekt. 'Je bedoelt toch niet die Liga Milkbreak, met een suikergehalte dat, let op: 667 keer hoger ligt dan normaal. Hoeveel zei ik? Ja, 667 keer hoger. Luister ik ben absoluut geen healthfreak, maar je kinderen als ontbijt liga Milkbreak geven is gewoonweg kindermishandeling. Hallo? Hallo?'

De volgende vriendin heeft geen kinderen.
'Hoe belangrijk vind jij het dat het wordt opgegeten?'
'Heel belangrijk,' zeg ik overtuigd.
'De grootste fout die ouders maken is namelijk niet consequent zijn, omdat ze het eigenlijk stiekem helemaal niet zo belangrijk vinden. Maar als je dat wel vindt dan moet je consequent blijven.'
Ik zucht. 'Ja dat weet ik ook wel, maar wat moet ik dan consequent doen? Wat werkt er in hemelsnaam?'
'Samen die grote ronde van een klein uurtje met de honden lopen?' Ik kreun zachtjes. 'Moet ik dan om 5.30 uur opstaan om te kunnen gaan wandelen?'
'Oke wat denk je van de vieze man?' Ik ben stil. 'De Vieze man in het restaurant is een spel. Iedereen mag om beurten vertellen wat de vieze man in het restaurant uithaalt. Hij overtreedt alle regels van goed fatsoen en goede manieren. Hij boert, laat winden, trekt zijn schoenen uit, eet met zijn handen... '
Ik ben nog stiller.
'Oké, wanneer er niets meer werkt, moet je iets doen wat alleen jij kan. Bijvoorbeeld dreigen om er een column over te schrijven!'

Goed idee! Dus ik dek vanmorgen vol goede moed de ontbijttafel en zei met rechte schouders: 'Harry, als je nu niet binnen een uur je fruit en een boterham op hebt dan ga ik een column schrijven met als titel: Treuzelkont!
En wat denken jullie? Het hielp niks! Ja, ik kreeg wel een antwoord. 'Maar mam ik heb geen honger en ik heet trouwens geen Harry!'
Dus als iemand, naast de vieze man, nog andere tips heeft? Graag!

Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie