Amazing demo avond!

Column door Eefke Peeters
dinsdag 24 november 2015

'Kom je ook woensdagavond naar mij toe? Ik heb een leuke demo avond georganiseerd.'
'Nee, dat vind ik niet interessant.'
'Maar ik heb nog niet eens gezegd wat?!!'
'En toch heb ik het ik al!' Snel plaats ik er een vrolijke smiley bij. Ik twijfel tussen die met de tandjes of die zijn tong uitsteekt. Ik doe ze allebei.
Dan krijg ik die hele droevige smiley terug, je weet wel, met van die neergeslagen oogjes.
'Oké, oké, wat is het dan voor demo?'
'Het is schoonmaakmiddel, maar echt goed. Als je wil mag je iets smerigs meenemen of heb je net schoongemaakt?'
Ook al heb ik net schoongemaakt, wat toevallig niet het geval is, dan nog heb ik wel iets smerigs in huis. Vooruit dan maar, want als je nooit iets nieuws uitprobeert kun je ook nooit verwonderd zijn, denk ik bij mezelf. Ik ging heus niet alleen voor de beloofde wijn en chocoladepepernoten ;)

Normaal word ik cynisch en melig van dit soort demo's omdat er een gelikte man of vrouw staat die zelf vaak halverwege de avond roept, na wat complimentjes over de verkooptechniek, dat hij of zij nog stront kan verkopen. Ik ben echt allergisch voor dat soort mensen.
Maar deze vrouw wordt herkent door de meeste andere dames als kerstengel. Dat geeft al een goed vertrouwd beeld. Ze vertelt dat de kinderen in het publiek behoorlijk onder de indruk waren, terwijl ze daar stond te zingen met haar waxinelichtje. 'Niet van mijn gezang hoor', lachte ze, 'maar van de aureool die zweefde boven mijn hoofd. En toen draaide ik abrupt om aan het eind van mijn lied en zag iedereen de stok die aan mijn rug was vastgeplakt. Weg magie!' Soms heb je van die mensen die je meteen niet mag en gelukkig werkt dat ook andersom. Ze vertelde over hoe haar man haar uitlachte toen ze vertelde iets in de schoonmaakmiddelen te gaan doen, juist omdat ze niet van poetsen hield. Een fantastisch verhaal en daar hou ik nu eenmaal van!

Toen kwam de vraag wie er iets vies had meegenomen. Ik steek enthousiast mijn hand op. Alleen ik? O nee godzijdank was er nog een. De andere 'viespeuk' gaf haar een, in mijn ogen, schone bakplaat. Als je hem onder de lamp hield zag je dat deze niet nieuw was, maar vies? Echt niet!

Ik durfde mijn ovenrooster eigenlijk niet meer uit mijn tas te halen. Maar mijn vriendin had hem al te pakken voor ik er erg in had. Gelukkig was de demodame erg enthousiast. Logisch want voor en na zou hier niet te missen moeten zijn. Ze smeert het rooster in, dekt het af met plastic en zet het even weg. Na een half uurtje uitleg over andere zaken pakt ze het er weer bij.
In het plasticje heeft zich allemaal bruine smurrie verzameld. Ik schaam me diep voor mijn gebrek aan poetskunsten. Maar echt toen ze moeiteloos met een doekje over het rooster ging was dat stukje gewoon nieuw!

De rest van de avond luister ik nog maar half. In gedachten ben ik van boven tot onder mijn huis aan het poetsen en dat voelt goed! Uiteindelijk krijgen we een prijslijst, ik twijfel over wat ik allemaal zal nemen, maar bedenk dat mijn moeder trots op me zou zijn! Alleen in een schoon en opgeruimd huis kan chi, de levensenergie, vrij stromen, zeg ik tegen mezelf. Dus ik bestel het superbasispakket en wat extra amazing accessoires.

PS Mocht je nieuwsgierig zijn geworden? Stuur me een pbtje of reageer onder dit bericht en ik organiseer misschien wel voor het eerst in mijn leven een demo avond. (Want dan krijg ik een amazing deurmat of wonderdoekje! Yes!)

Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie