Run op het witte poeder

Column door Eefke Peeters
dinsdag 14 april 2015

Ik heb geen kleine kinderen meer, dus het duurde wellicht wat langer tot ik alles had meegekregen over het melkpoedertekort. Nu vragen mensen mij regelmatig hoe ik op een onderwerp terecht kom. Nou, voor mij is het tekort aan melkpoeder de perfecte schets van hoe de wereld tegenwoordig in elkaar steekt...

Chinezen worden hier en nu massaal geweerd in supermarkten en drogisterijen. 'Terecht', schreeuwen wij; 'eigen volk eerst.' Nu is er een Nederlandse man van 56 berooft van zijn 58 dozen melkpoeder. Ben ik dan de enige die zich afvraagt wat deze man wilde doen met die 58 dozen? Wilde hij lekker snel winst maken over de rug van ongeruste ouders of was dit voor zijn uitgehongerde kleinkinderen? De run op het witte poeder neemt hoe dan ook ongekend vreemde vormen aan.

Het ergste vind ik de 'eigen volk eerst' quotes. 'Wij hebben dit poeder gemaakt!'
Wij? Echt waar? Ik vind het werkelijk zo bekrompen dat mensen zoiets zeggen. Zeker nu je op het journaal worden overladen met de berichtgeving uit Nigeria. Ruim 2.000 vrouwen hebben het afgelopen jaar de gruweldaden van de terreurgroep Boko Haram moeten ondergaan. Tweeduizend meisjes en vrouwen. Kijk eens om je heen. Dat zijn alle meisjes van de basisschool waar je dochter, nichtje of buurmeisje heen gaat, plus die van haar dansclub, zwemles en daar alle moeders van en dan nog ben je er misschien nog niet. Ze werden ontvoerd, verkracht en uitgehuwelijkt.
Maar we hebben het liever over die verrekte stelende Chinezen. We gaan met zijn allen de bami en nasi laten staan, want zij stelen onze melk. Het feit dat er in China kindjes zijn gestorven aan de gevolgen van slecht geproduceerde melk is hun eigen schuld. Moeten ze maar iets beters verzinnen, die eeuwige slechte Chinese kwaliteit. Bovendien Chinezen zijn er toch genoeg. Ik word echt misselijk van de reacties van mensen. En dan met name die van jonge moeders. Ik heb zelf twee keer het prachtige geluk gehad een jonge moeder te mogen zijn. Ik begrijp dan ook, in alle eerlijkheid, het probleem niet.

De oplossing is gegeven door ons vrouwen zelf; dankzij God, moeder natuur of wie jij dan ook verantwoordelijk acht voor ons bestaan. Borstvoeding. Wat niet gaat, dat gaat niet, maar bij 99% is het geen kwestie van kunnen, maar van willen. Heel veel vrouwen geven geen borstvoeding, omdat het zo'n gedoe is. Het is onhandig. Het kost tijd. Je moet alles alleen doen. Na de hele zwangerschap is het nu wel klaar. Misschien gaan je borsten er wel van hangen.
Ik had het niet willen missen, dit waren misschien wel de meest pure momenten van mijn leven. Voor mij was dat het eerste bewijs dat ik als relatief jonge moeder geschikt was voor deze prachtige opgave. Ik had dat in huis wat ze nodig hadden. Van mijn melk groeiden ze en het beschermden ze tegen allergieën en ziektes, zelfs het risico op kanker wordt zwaar verkleind. Als je borstvoeding geeft komt er zelfs een hormoon vrij wat zorgt voor de extra binding tussen jou en je baby. Er zijn serieus op internet 101 redenen te vinden om borstvoeding te geven. Dat is toch iets wonderlijks? Hoe kun je dat nu zo maar tenietdoen? Misschien is het wel goed dit tekort, misschien zijn er nu wel baby's die noodgedwongen borstvoeding krijgen en zo per ongeluk een gezonder leven in gaan.

En voor iedereen die iets naars heeft gedacht of denkt over de bezorgde Chinezen.
Alsjeblieft denk na voor je iets zegt.
Want de grootse zonde van de mens is onverschilligheid.

Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie