Kunstexpositie Beelden Buiten: ‘Kunst UIT het Kerkje’

Normaal gesproken organiseert ‘Stichting Kunst in het Kerkje’ exposities in het Kerkje in Velp bij Grave. Nu presenteert de stichting iets bijzonders, buiten de muren van het Kerkje een buitenexpositie in een grote landschappelijke tuin in Escharen van 1,3 hectare met grote bomen, mooie hoekjes, open plekken. Deze expositie is te bezichtigen op zaterdag en zondag 24 en 25 sept en op vrijdag 30 september, zaterdag 1 en zondag 2 oktober. Al deze dagen van 11 tot 17 uur.

De expositie wordt ingericht door de curatoren, tevens beeldhouwers: Fieke de Roij, Jan Herbrink en Jacqueline Hochstenbach. Andere deelnemers zijn Adriaan Seelen, Winfried Scholz, Gerlinde Habekotté, Hugo Galama, Janny Smit en Rene Klunder. Daarmee biedt Kunst in het Kerkje een gevarieerd aanbod, met onder andere steen, hout, textiel, metaal en combinaties hiervan. Het is veelal abstract werk, met ook installaties. En met kunstenaars afkomstig vanuit het hele land!

Adriaan Seelen

De passie voor beeldhouwkunst is bij Adriaan Seelen ruim 45 jaar geleden ontstaan toen hij voor de eerste keer een beeld in steen hakte. Niet op een kunstacademie, daar werd dat niet gedaan, maar thuis in de zomervakantie. Hij had een stuk kalksteen gevonden en daar is hij mee aan de slag gegaan. Zonder enige kennis van zaken en met nauwelijks middelen om de steen te lijf te gaan. Ergens in hem zat de drang om iets blijvends te verrichten. Slag voor slag en beeld voor beeld wordt alles duidelijker. Eenvoudig materiaal probeert hij te bezielen om zichzelf te verbazen en om anderen te inspireren.

Winfried Scholz

Wilfried Scholz beschouwt beweging als de onmisbare basis voor zijn ontwerpen. Zelfs aan zijn stilstaande beelden, figuratief en abstract, ligt beweging ten grondslag. Zijn palet van toegepaste materialen bestaat uit hout, steen, metaal en kunststoffen, maar ook allerlei materialen die hij spontaan uit zijn omgeving oppikt. Daarnaast maakt hij gebruik van analoge technieken en elektronica. Hij onderhoudt activiteiten in disciplines zoals industrieel design, interieur design, product design, tekenkunst, architectuur en muziek.

Gerlinde Habekotté

Gerlinde Habekotté betreedt de ruimte van de fantasie met haar ijle haast mystieke opengewerkte sculpturen, waaruit een vrolijke dichterlijke taal spreekt. Zij heeft behoefte aan monumentale beelden die veel ruimte innemen en toch niet massief zijn. Soms kiest zij voor de installatievorm en heeft er veel voorover grote ruimtelijke projecten te maken. Primair is zij smid, maar ze betreedt ook andere disciplines. Het meest kenmerkende van Habekotté is dat zij door transparantie (letterlijk en figuurlijk) ruimte laat voor spiritualiteit of mystiek.

Hugo Galama

Het beeldwerk van Hugo Galama gaat vaak over twijfels, angsten, drijfveren, krachten en tegenstrijdigheden in de mens. Dit werkt hij uit tot verleidelijke, theatrale fantasieën, die hij grotendeels in abstracte vormen materialiseert. Om de tijdelijkheid van de steeds weer veranderende realiteit te benadrukken werkt hij bij voorkeur met vergankelijke materialen zoals karton en hout. Hij hanteert geen formele beeldtaal maar zoekt voornamelijk naar beelden met een expressief karakter. Door zijn intuïtieve spel met contrasten, vormen, texturen en kleuren hoopt hij daarbij de verbeelding van de toeschouwer te prikkelen.

Janny Smit

Het werk van Janny Smit heeft altijd een basis met textiel. Stof, touw, garens en wol, al dan niet gecombineerd met ijzer, hout of straatvondsten. De sculpturen zijn altijd organisch met menselijke vormen en nooit realistisch. Door het stofgebruik, dessin en kleur nodigen ze uit tot associëren. Humor en een filosofische gedachte zijn nooit ver te zoeken in haar werk. 

In haar installaties creëert ze met vorm en kleur en volumes een wereld, waarin je je als mens kan bewegen en je imaginair als kijker je eigen wereld kan scheppen.

Als extraatje is er ook een beeld gemaakt door Hugo en Janny samen, speciaal voor deze expositie.

René Klunder

René Klunder geniet van het fysieke werk van beeldhouwen. De beitels, de hamer, uitdagend om daarmee de steen vorm te geven. Kenmerkend is dat zijn beelden meestal brutale, bruuske bewerkingen zijn, architectonisch en beschadigd, geen gaaf geheel. Er zijn doorkijken, doorgangen, trapjes en uitwegen. Wellicht zijn onbewuste drijfveer: altijd een uitweg. Zijn ideeën voor een beeld komen vaak voort uit wereldse gebeurtenissen, die hem inspireren en soms uitmonden soms uit in een statement, zoals de pandemie waarin we nog steeds verkeren, maar ook de oorlog in Oekraïne. Beeldhouwen en uitdrukken blijven boeien.

Fieke de Roij

Steen blijft Fieke de Roij inspireren en uitdagen, al meer dan 25 jaar. Een steeds weer nieuwe zoektocht naar beelden die willen fascineren, niet imponeren. Haar beelden zijn helder en abstract. Ze ontstaan intuïtief, door het combineren van vormen en materialen. Al werkend is zij voortdurend op zoek naar eenvoud, spanning en evenwicht. De sporen van het maakproces blijven zichtbaar, vaak in de structuur van de beitelslag, maar ook in breukvlakken of de afwerking van de oppervlakte. Dat geeft de beelden een persoonlijke signatuur. Met duidelijke lijnen en vlakken zoekt De Roij naar een krachtige vorm. 

Jan Herbrink

Het beeldhouwwerk van Jan Herbrink is eigenlijk terug te voeren tot een vorm van ruimtelijke ordening. In zijn werk wordt hij gedreven door een behoefte aan orde, rust en regelmaat. Die benadering heeft allicht te maken met zijn achtergrond in architectuur en stedenbouw. Hij heeft een voorkeur voor beelden in steen, met soms een uitstapje naar hout. Beeldhouwen in steen is een traag proces. Het kost veel tijd, geduld en doorzettingsvermogen en blijft spannend tot het eind. Herbrink werkt weliswaar meestal vanuit een vooraf uitgewerkt plan, maar het uiteindelijke beeld is haast nooit de letterlijke uitwerking ervan. Onderweg gebeurt het.

Jacqueline Hochstenbach

Met de kronkelige en gedraaide vormen in het hout en steen probeert Jacqueline Hochstenbach te laten zien hoe moeizaam de mens zich staande weet te houden, hoeveel bochten en omwegen er nodig zijn, niets gaat vanzelf en niets gaat via de kortste weg. Het zijn geen eenvoudige rondingen of vierkanten, maar een doolhof laag voor laag omhoog wijzend, dat wel! Hierbij wordt balanceren tot een kunst verheven. In haar beelden probeert zij de oorspronkelijke vorm van het materiaal waarmee ze werkt te laten zien. Maar zij wil ook mensen uitnodigen verder te kijken dan hun neus lang is en zich te laten verrassen. 

Voor meer informatie over onze exposities en concerten, kijk op www.kunstinhetkerkje.nl.